بازی بیلیارد بر روی میزهای چوبی و مستطیل شکل که کف آن سنگ قرار گرفته شده و روی سنگ را با ماهوت (نوعی پارچه) عموما” سبز رنگ پوشانده اند، بازی می شود. در چهار گوشه این میز ۴ سوراخ و در وسط اضلاع طولی آن ۲ سوراخ وجود دارد. به ۴ سوراخ گوشه میز در زبان روسی ” وگول ” و به ۲ سوراخ وسطی “سریدی” گویند. این ۶ سوراخ را امروزه پاکت (POCKET) می نامند. پایه های میز معمولا” از جنس چوب سخت مانند چوب گردو یا راش هستند و این چوبها بطریقی ساخته میشوند که در اثر رطوبت و تغییر دمای هوا خم نشده و تاب و ترک بر ندارند. سنگ کف میز نیز باید از نوعی بسیار سخت و ضخیم باشد، بطور متوسط این سنگها قطری برابر ۴ سانتی متر دارند. هر میز از ۳ تا ۷ قطعه سنگ تشکیل می شود. این سنگها در کنار یکدیگر قرار می گیرند و دقیقا” تراز می شوند. هر چه سنگ ضخیم تر وسخت تر باشد، مقاوم تر بوده و دیرتر تاب بر می دارد بنابر این دوام بیشتری دارد. به همین دلیل وزن یک میز بیلیارد بین ۷۰۰ الی ۱۷۰۰ کیلو گرم می باشد. از عوامل دیگر برای حرکت بهتر توپ می توان ماهوت روی میز را نام برد. این ماهوت باید از جنس اعلاء و بدون پرز باشد. رنگ ماهوت معمولا” سبز میباشد و تداعی کننده چمن در بازیهای روی چمن مانند گلف، چوگان، کریکت و … است که بیلیارد از آنها الهام گرفته است. همچنین رنگ سبز در میان رنگهای دیگر برای مدت طولانی کمتر چشم را خسته میکند و خطای دید در آن حداقل میباشد. البته امروزه از ماهوت به رنگهای قرمز ، آبی و رنگهای متنوع دیگر نیز استفاده می شود. دورتا دور لبه های میز (باند Band) لاستیکی مخصوص قرار گرفته است تا با برخورد توپ به آن، توپ حالت ارتجاعی پیدا کرده و از حرکت متوقف نگردد. از زمان پیش از انقلاب تا کنون در ایران صنعت میزسازی دایر بوده بطوریکه اکنون تعداد زیادی تولیدکننده میز بیلیارد در سطح کشور فعال هستند. ساخت توپ های بیلیارد (Ball) که در زبان روسی و تا مدت ها در ایران به آن “شار” می گفتند داستان دیگری دارد. در ابتدا توپ ها از جنس چوب همانند بازی کریکت بودند سپس از عاج فیل ساخته شدند و بتدریج که بیلیارد رواج بیشتری پیدا کرد سازندگان مجبور بودند که توپ های بیشتری تولید کنند و به سراغ رزین رفتند. رزین نوعی جسم نیمه جامد می باشد که چون سخت گردد شکننده می شود، در طبیعت موجود است و بیشتر ریشه گیاهی دارد و بصورت ترکیبی نیز آن را می سازند. رزین در ساخت اشیاء تزئینی، پلاستیکی و عایق ها بکار می رود. امروزه بهترین توپ های بیلیارد ساخت کشور بلژیک است. چوبهای بازی (Cue) نیز در ابتدا از درختی بنام ” ا’دال ” تهیه می شد به همین منظور از لغت ” ا’دال ” برای ضربه زدن به توپ ( STROKE) استفاده می شد. چوب های بازی حداقل ۹۱ سانتی متر طول و بین ۴۵۰ تا ۶۲۵ گرم (۱۶ اونس تا ۲۲ اونس ) وزن دارند و بشکل یک میله که سر آن باریک و انتهای آن ضخیم تر است می باشند. سر چوب های بازی را مقداری چرم سخت قرار می دادند تا هنگام برخورد با توپ انعطاف داشته باشد. چوبهای بازی بسیار حساس هستند و در اثر دمای هوا، رطوبت و حتی کج قرار گرفتن خیلی زود تاب بر می دارند و از دور خارج می شوند. امروز چوبهای بازی از قطعات کوچکتری (بین ۵ تا ۲۷ تکه) که در هم کلاف می شوند ساخته می شوند. بهترین چوب های بازی از جنس درخت ون (زبان گنجشک) و یا افرا هستند که در انگلستان و آمریکا تهیه می شوند. گچ (Chalk) یکی دیگر از ابزار این بازی است. سرچوب های بازی را آغشته به گچ می کنند تا باعث افزایش اصطکاک بین توپ و سرچوب شود. از دیگر وسایل بازی میتوان به پایه کمکی یا رست ( Rest ) و دستکش بازی (برای اینکه چوب روی دست به نرمی حرکت کند) می توان اشاره نمود